Pewność ochrony 7 dni w tygodniu, 24 godziny na dobę.
Czujniki gazu sprzedawane klientom posiadają jeden z następujących typów wyjść:
– wyjście 0/1 binarne, jedno- lub dwuprogowe
– wyjście analogowe, zazwyczaj w standardzie 4-20 mA
– wyjście cyfrowe, najczęściej Modbus RTU.
Czujnik z wbudowanym do wyjścia binarnego alarmem wizualno-głosowym.
Do wyjścia przekaźnikowego czujnika można podpiąć dodatkowo zewnętrzną syrenę.
Czujnik uwidacznia wyłącznie alarm informujący o przekroczeniu stężenia gazu.
Czujniki z wyjściami binarnymi 0/1 należą do najprostszych rozwiązań. Czujnik posiada wbudowany przełącznik elektroniczny lub stycznik mechaniczny, który wyzwala zwarcie wyjścia w momencie przekroczenia stężenia gazu w odniesieniu do nastawionej wartości progowej. Takie czujniki w żaden sposób nie są w stanie przekazać informacji o poprawności pracy. Wbudowane w czujnik układy elektroniczne nie posiadają żadnej formy zabezpieczenia; informacja czy czujnik pracuje poprawnie nie jest w żaden sposób przekazywana do Odbiorcy sygnału.
Biorąc pod uwagę, że klienci ostateczni z reguły starają się oszczędzać na okresowych kalibracjach i wykonują je co roku, a nawet rzadziej, łatwo wyobrazić sobie sytuację, kiedy czujnik miesiąc od ostatniej kalibracji uszkadza się i przez okres do nastepnej kalibracji nie pracuje. Służby ochrony w firmie Klienta nie mają jakiejkolwiek wiedzy o tym fakcie. W przypadku pojawienia się nieprzewidzianego wycieku skutki takiego zdarzenia mogą być tragiczne.
Przykład czujnika z wyjściem analogowym 4-20 mA.
Dodatkowo czujnik posiada wbudowany wyświetlacz, który lokalnie przetwarza sygnał 4-20 mA na zrozumiały dla pracownika poziom stężenia gazu.
W przypadku uszkodzenia czujnik wysyła linią 4-20 mA zbiorczy sygnał o wartości 2mA, informujący o prawdopodobnym uszkodzeniu czujnika.
Drugą grupą czujników są czujniki z wyjściem analogowym napięciowym lub prądowym.
Czujniki takie pokazują na bieżąco stężenie gazu w przedziale 0-100% zakresu pomiarowego. Część takich czujników posiada wbudowany mechanizm obronny informujący o przekroczeniu zakresu pomiarowego (sygnał 20,1mA) lub o uszkodzenia czujnika (sygnał 2mA).
Czujniki z wbudowanym mechanizmem bezpieczeństwa są znacznie bezpieczniejsze od czujników z wyjściami binarnymi, niemniej ich sygnał ostrzegawczy o problemach z czujnikiem jest sygnałem prostym, niosącym informację “coś się dzieje niedobrego”. Weryfikacja problemu pozostaje wówczas w gestii serwisanta i generalnie wiąże się z koniecznością przyjazdu na miejsce pracy czujnika.
Przykłady czujników sterowanych cyfrowymi procesorami miniPLC, z wbudowanym wyjściem Modbus RTU.
Czujniki takie powinny być spięte w sieć teleinformatyczną i połączone z systemem nadrzędnym kontroli i sterowania (SCADA, BMS).
Powyższy schemat jest typowym schematem łączenia czujników gazu w sieć monitorowaną całodobowo. Informacja z każdego z czujników jest uwidaczniana na wybranym ekranie. Sygnał z każdego z czujników może sterować wybranym elementem wykonawczym, np. odpowiednim wentylatorem wyciągowym załączanym w strefie działania jednego z czujników. Informacja o problemach z czujnikiem jest prezentowana w systemie w trybie on-line, w szczególności w postaci alarmów uszkodzeń.
Najnowszym rozwiązaniem są czujniki z cyfrowym wyjściem informacyjnym. Typowo są to czujniki z wbudowanym wyjściem Modbus RTU.
Zaletą takich czujników jest szeroki zakres kontroli działania, tak jako całego urządzenia jak i samego sensora.
Informacja o błędach przekazywana przez czujnik jest informacją bardzo szczegółową.
Informacja przesyłana cyfrowo jest informacją niezaprzeczalną. W przypadku czujników z wyjściami binarnymi lub analogowymi, ze względu na uszkodzenie jednego z elementów elektroniki, istnieje prawdopodobieństwo przesyłania informacji nieadekwatnej do faktycznego stanu rzeczy. Czujniki cyfrowe, w tym działające na protokole komunikacyjnym Mobdus, przesyłają informację zabezpieczoną przez modyfikacją. Specjalny system weryfikacji danych tzw. CRC sprawdza każdorazowo, czy przesłana informacja nie była w trakcie przesyłu zmodyfikowana.
Niewątpliwą zaletą takiego rozwiązania jest możliwość (czy wręcz uzasadniona potrzeba) łączenia czujników w sieć i podpinania ich do systemu nadrzędnego SCADA lub BSM. W ten sposób uzyskuje się pełną kontrolę nad każdym czujnikiem, zaś system nadrzędny dba nam o to, aby informacja o problemach w czujniku była prezentowana natychmiast, z wymaganą precyzją i starannością.
Ilość informacji o uszkodzeniu instrumentu czujnika lub jego sensora jest naprawdę spora. Warto podkreślić, że czujniki cyfrowe potrafią analizowac i szacować zużycie sensora, co w poprzednio omawianych przypadkach było po prostu niemożliwe.